przerębel — m I, D. przerębelbla; lm M. przerębelble, D. przerębelbli «otwór wyrąbany w lodzie na rzece, jeziorze, stawie itp.» Wyrąbać przerębel na rzece. Łowić ryby w przeręblu … Słownik języka polskiego
płonka — ż III, CMs. płonkance; lm D. płonkanek 1. bot. «Malus silvestris, gatunek jabłoni, cierniste drzewo wysokości do 10 m, o drobnych zielonych lub żółtych owocach; jabłoń dzika» 2. «wąski przerębel do połowu ryb niewodem» … Słownik języka polskiego
przerębla — ż I, DCMs. przeręblali; lm D. przeręblabel a. przeręblabli → przerębel Wpaść do przerębli … Słownik języka polskiego
wyrąbać — dk IX, wyrąbaćbię, wyrąbaćbiesz, wyrąbaćrąb, wyrąbaćał, wyrąbaćany wyrąbywać ndk VIIIa, wyrąbaćbuję, wyrąbaćbujesz, wyrąbaćbuj, wyrąbaćywał, wyrąbaćywany 1. «uderzając czymś ostrym, zwykle siekierą, zrobić w czymś otwór, zagłębienie; rąbiąc wybić … Słownik języka polskiego
przerębla — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. przeręblabli, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co przerębel: Woda z przerębli. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień